"Rudy Dżil" Urszula Kępka.

"Rudy Dżil"

Na ogonie mego psa
Zamieszkała pewna pchła.
Taka czarna taka mała
Ponoć domu rok szukała.
Więc z radością zamieszkała
W rudej sierści mego psa.

Lecz on ten mój piesek rudy
Co się wabi mały Dżil
On nie lubi tej paskudy
Bo go gryzie, denerwuje.
I do ucha czasem pluje
Kiedy niby to z miłości
Chce mu szeptać coś o kości !

Zła to przyjaźń myśli Dżil
Dość mam już jej towarzystwa.
Niech przeniesie się do ZOO
I zamieszka w grzywie lwa
Bo to jest niefajna pchła.

Długo czekał rudy piesek
By spełniło się życzenie !
Aż rozzłościł się mój Dżil
I tak pomknął jak huragan.
Wiatr rozwiewał rudy włos
Wreszcie pozbył się kłopotu
I pchłę zgubił koło płotu.

                               Urszula Kępka

Wiersz pochodzi z tomiku poezji dla dzieci, którego okładkę prezentuje Państwu  na zdjęciu. Książka jest dostępna w sprzedaży w Bibliotece Głównej.