Mądrość zawarta w przysłowiach.

Dzisiaj opowiem Wam trochę o przysłowiach, o których mówi się, że są mądrością narodu. Jest taka książka pt. "Wielka księga przysłów polskich" Danuty i Włodzimierza Masłowskich, w której we wstępie napisano " Przysłowia dawne, głównie ludowe pojawiają się przeważnie jako przepowiednie, odnoszące się do pewnej sytuacji, zdarzenia lub pogody ... Przysłowia bywają przestrogą dla tych , którzy dopuszczają się haniebnych czynów, piętnują ludzką zachłanność, dumę, głupotę i wiele innych poczynań niegodnych człowieka". Trudno się nie zgodzić z takimi wnioskami, ale oprócz tego, że czegoś nas uczą, to również dostarczają nam wiele radości.  Specjalnie dla naszych czytelników podzieliłam przysłowia na kilka kategorii. Oto one:

Uśmiechnij się.

Co po chlebie, kiedy zębów nie ma, Chłop robotny, a żona pyskata - zdobędą pół świata, Baba w progi, a chłop w nogi, Co głupiemu po rozumie, kiedy go użyć nie umie, Jak się zejdą stare kości, więcej smrodu niż miłości, Moda nie pomaga, gdzie uroda niedomaga.

Zastanów się.

Czas ucieka, a nie czeka na człowieka, Co dzień człowiek mędrszy, Gęba zgrzeszyła , a w zadek biją, Kto się po świecie włóczy, wiele się rozumu nauczy, Kto wiele mówi, ten mało czyni.

Nie ma jak rodzinka.

Dalecy krewni-wielcy przyjaciele, bliscy krewni-wielka zwada, Gdy brać, to są bracia; gdy dać, nie ma braci, Mąż doradza, a przy żonie władza.

Można by tak jeszcze wymieniać bez końca mądrości naszych protoplastów, ale ja chciałabym przede wszystkim zachęcić Państwa do przeczytania tej książki, bo doprawdy jest ona wspaniałą lekturą na samotne lub leniwe wieczory. A wszystko w myśl maksymy: Stara księga, stara prawda i stare wino zawsze dobre.