Wielkanoc - historia święta

źródło : www.pixabay

Wielkanoc to najbardziej uroczyste święto chrześcijańskie, obchodzone na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa już od II w. W 325 r. sobór nicejski wyznaczył termin obchodów jako ruchomy, przypadający na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca, a więc pomiędzy 22 marca a 25 kwietnia. Oficjalnie nazywa się ona  Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego albo Wielką Niedzielą.

W tym dniu chrześcijanie witają się pozdrowieniem : "Chrystus zmartwychwstał - zmartwychwstał prawdziwie". Najważniejszym momentem wielkanocnych uroczystości religijnych jest rezurekcja połączona z procesją - wyniesieniem Najświętszego Sakramentu z Grobu Pańskiego. Jest to także powszechnie obchodzone święto rodzinne, polegające głównie na wspólnym spożywaniu święconego. Po długim okresie wielkiego postu można wreszcie zasiąść do stołu i pofolgować apetytowi.

Wszystkie potrawy i produkty spożywcze wchodzące w skład święconego mają swoją odwieczną symbolikę. Jaja symbolizują nowe życie, które zrodziło się z martwej skorupy. Chleb oznacza ciało Jezusa Chrystusa, którym podzielił się z uczniami przed śmiercią i zmartwychwstaniem. Mięso to pascha na pamiątkę owieczki, którą Izraelici zjedli przed ucieczką z niewoli egipskiej. Wreszcie baranek z cukru, niegdyś z masła - upostaciowienie Jezusa Chrystusa, Baranka Bożego, który swą ofiarą zgładził grzechy świata. Koszyczek ze święconym przystrojony jest gałązkami bukszpanu, borówek lub barwinka, oznakami budzącej się wiosną przyrody.

źródło : Biesiada polska / P. Adamczewski i in. - Chorzów, 2011